The exhibition Tzimtzum is a product of artist Jan Tichy’s three-month residency in Jerusalem at the New Gallery at Teddy Stadium. Tichy emigrated to Jerusalem from Czechia in the ‘90s, and today he is an Associate Professor at the School of the Art Institute of Chicago (SAIC).
The works in the exhibition were created specifically for the gallery space. During his residency, Tichy turned the gallery into a laboratory for examining the social and cultural space it occupies - the intersection of the Malha, Katamonim and Sharfat neighborhoods. In each of the neighborhoods, Tichy created works using contact documentary. He copied designed elements that separate private and public spaces and natural elements from the local flora onto found paper that was made photo-sensitive (cyanotype). In Malha, he made cyanotypes with pages of an old edition of Encyclopedia Hebraica on the fences and gates of historic homes that once belonged to the Arab village of al-Maliha that was there pre-1948. In Sharfat, he made cyanotypes on papers from the Arab education system, attaching them to plants growing in the neighborhood while still rooted in the ground. In Katamonim, he used charcoal rubbing to capture the wall textures of public housing building slated for demolition through the “Pinui-Binui” process.
While in Israel, Tichy photographed the places he used to live and work using two analog cameras that he received that belonged to Jewish American photographers Robert Frank and Nathan Lerner. The use of these cameras, imbued with both personal history and the history of photography, itself became a tool for documenting, exploring and observing the landscape and its natural and manmade components.
The installation, which connects the gallery, the Teddy Stadium and the surrounding neighborhoods, is composed of light projections onto a pile of printing papers, which were collected from the cultural institution offices of the Jerusalem Municipality and will return to use after the exhibition is over. Displayed on the second floor is a collection of photographic etchings from 40 projection installations from around the world that Tichy has created over the last twenty years. They express the concept of ‘social formalism’, a term coined by Tichy to describe socially conscious art using visually formalistic language that exists at intersections where forms collide with their circumstances. In his work, Tichy responds to the way in which structure, form, infrastructure, and the organization of space or territory are crystallized by social, economic or national agents of power.
-
Curator: Ilanit Konopny
Director & Chief Curator: Tamar Gispan-Greenberg
Producer: Noa Weiss Simon
Thanks:
Bezalel Academy of Arts and Design - The Department of Photography; HaCubia - Art School and Contemporary Art Gallery;
The Djanogly Visual Arts Center; Beita - Home for Art and Society in the City
The exhibition was produced with the support of the Israel Lottery Council For Culture & Arts
معرض تسمتسوم هو نتاج إقامة الفنّان يان تيخي لمدّة ثلاثة شهور في القدس، بدعوة من الجاليري الجديد تيدي. في سنوات التسعينيات هاجر تيخي من تشيكوسلوفاكيا إلى القدس، وهو محاضر كبير في مدرسة معهد الفنون في شيكاغو (SAIC).
أنتجت الأعمال المشاركة في المعرض خصيصًا لفضاء الجاليري. خلال مكوث الفنّان كضيف، حوّل تيخي الجاليري إلى مختبر للفضاء الاجتماعيّ الثقافيّ الذي يعمل فيه – تقاطع أحياء المالحة، القطمون وشرفات. في كل واحد من هذه الأحياء أنجز تيخي أعمال توثيق بواسطة التواصل. حيث قام بنسخ عناصر تصميميّة تفضل بين الحيّز الخاص والحيّز العام وعناصر طبيعيّة – من النباتات المحليّة – على أوراق وجدها وحوّلها إلى حسّاسة للضور (سيانوتيب). في حي المالحة قام بإلصاق أوراق من مجلد قديم للموسوعة العبريّة على قضبان بيوت تاريخيّة في الحي، كانت بملكيّة سكان القرية العربية المالحة، التي كانت قائمة قبل العام 1948، وأنتج منها طباعات شمسيّة. في حي شرفات قام بطباعات شمسيّة على ورق من جهاز التعليم العبريّ، بعضها على دفاتر مدرسيّة لتعليم الأبجدية العربيّة، التي ألصق بها أجزاء من نباتات ما زالت ملتصقة بالتراب التي تنمو في الحي. في حي القطمون نسخ على ورق جريدة نسيج من جدران لبيوت معدة للهدم في اطار عملية ״إخلاء إسكان״ بواسطة الرسم بالفحم بتقنيّة الحف.
خلال مكوثه في إسرائيل صوّر تيخي الأماكن التي سكن وعمل فيها مستعملًا كاميرتين رقميتين حصلا عليهما تابعتين لمصورين يهود أمريكان، روبرت فرانك ونتان لرنر. ملامسة الكاميرات التي تحمل تاريخًا شخصيًا وتاريخًا من تاريخ التصوير، تحول هو الآخر إلى أداة توثيق، دراسة وتمعن في المنظر الطبيعيّ وعناصره الطبيعيّة والمعمارية.
المُنشأ الذي يربط بين الجاليري، الاستاد الرياضي والأحياء المحيطة، يتكون من عروض ضوء على أوراق طباعة جُمعت من مكاتب مؤسسات الثقافة في بلدية القدس وستعاد للاستعمال في ختام المعرض. في الطابق الأعلى تُعرض نقوش غائرة تصويرية، والتي تشكل مجموعة من 40 منشأ عروض عرضها تيخي في العشرين سنة الأخيرة في أنحاء العالم، وهي تعبير عم مفهوم «الشكلية الاجتماعية»، الذي وضعه تيخي كوصف للفن الناتج من خلال الوعي الاجتماعي، والذي يتناول اللقاء بين اللغة الشكلية المرئية وملابساتها. في أعمالها يتجاوب تيخي مع النمط الذي يتبلور فيه مبني وشكل وبنيّة وتنظيم الفضاء أو المساحة من قبل وكلاء القوى الاجتماعية، الاقتصادية أو القومية.
-
القيّمة: إيلنيت كونوفني
المديرة والقيّمة الرئيسية: تمار غيسپان غرينبرغ
انتاج: نوعا ڤايس سيمون
نشكر:
بتسالئيل أكاديمية الفنون والتصميم القدس - قسم التصوير; هكوبيا - مدرسة للفن وجاليري للفنون المعاصرة; مركز جينوغلي للفنون البصريّة; بيتا - بيت للفن، المجتمع والمدينة.
أنتج بدعم مجلس هبايس للثقافة والفنون
התערוכה צמצום היא תוצר שהות בת שלושה חודשים של האמן יאן טיכי בירושלים בהזמנת הגלריה החדשה טדי. טיכי עלה בשנות ה-90 מצ'כיה לירושלים, וכיום הוא מרצה בכיר בבית הספר של המכון לאמנות של שיקגו (SAIC).
העבודות בתערוכה נוצרו במיוחד לחלל הגלריה. בעת שהותו כאמן אורח הפך טיכי את הגלריה למעבדה העוסקת במרחב החברתי והתרבותי שהיא ממוקמת בו – הצטלבות השכונות מלחה, קטמונים ושרפאת. בכל אחת מהשכונות יצר טיכי עבודות של תיעוד באמצעות מגע. הוא העתיק אלמנטים עיצוביים-אדריכליים המפרידים בין המרחב הפרטי לציבורי ואלמנטים טבעיים – מהצמחייה המקומית – אל ניירות שמצא והפך אותם לרגישים לאור (cyanotype). בשכונת מלחה הוא הצמיד דפים מתוך כרך ישן של האנציקלופדיה העברית לסורגים ולשערים של בתים היסטוריים בשכונה, שהשתייכו לכפר הערבי אַל-מָאלִחָה, ששכן שם לפני 1948, ומהם יצר הדפסי שמש. בשכונת שרפאת יצר הדפסי שמש על ניירות של מערכת החינוך הערבית, שאליהם הצמיד צמחים הגדלים בשכונה בעודם מחוברים לאדמה. בשכונת קטמונים הוא העתיק אל נייר עיתון את הטקסטורות של קירות השיכונים המיועדים להריסה בתהליך ״פינוי-בינוי״ באמצעות רישום בפחם בטכניקה של שפשוף.
בזמן שהותו בישראל צילם טיכי את המקומות שהתגורר ועבד בהם בשתי מצלמות אנלוגיות שקיבל, מצלמותיהם של הצלמים האמריקאים היהודים, רוברט פרנק ונתן לרנר. המגע והשימוש במצלמות הנושאות היסטוריה אישית והיסטוריה מתולדות הצילום הפך אף הוא כלי תיעוד, חקירה וההתבוננות בנוף ובמרכיביו הטבעיים והבנויים.
המיצב בתערוכה, הקושר בין הגלריה, האצטדיון והשכונות שסביבם, עשוי מהקרנות אור על ניירות הדפסה שנאספו ממשרדים של מוסדות התרבות של עיריית ירושלים ויוחזרו לשימושם בתום התערוכה. בקומה מעליו מוצגים תחריטים צילומיים, המהווים מקבץ מתוך 40 מיצבי ההקרנה שהציג טיכי בעשרים השנים האחרונות ברחבי העולם, והם ביטוי של המושג 'פורמליזם חברתי', שטבע טיכי כתיאור לאמנות הנעשית מתוך מודעות חברתית, העוסקת במפגש שבין שפה צורנית ויזואלית ובין הנסיבות שלה. בעבודותיו הוא מגיב לאופן שבו מבנה, צורה, תשתיות וארגון של חלל או טריטוריה מתגבשים בידי סוכני כוח חברתיים, כלכליים או לאומיים.
-
אוצרת: אילנית קונופני
מנהלת ואוצרת ראשית: תמר גיספאן-גרינברג
מפיקה: נעה ווייס סימון
תודות:
בצלאל אקדמיה לאמנות ועיצוב ירושלים - המחלקה לצילום; הקוביה - בית ספר לאמנות וגלריה לאמנות עכשווית; מרכז ג'ינוגלי לאמנות חזותית; ביתא – בית לאמנות, חברה ועיר.
התערוכה "צמצום" הופקה בסיוע מועצת הפיס לתרבות ולאמנות