שיחת מסדרון 10 - GANG
حديث الرواق 10 - GANG
Hall Talk 10 - GANG
9-12/23
GANG*
GANG*
GANG*
The New Gallery Artists' Studios Teddy resident artists are invited habitually to participate in an exhibition taking place in the long corridor connecting all the studio cells on the upper level.
The corridor is by no means one of the most praised spaces. Walter Benjamin e.g., describes long corridors as a only suitable dwelling for the corpse. **
Corridor spaces are essentially defined by what they are not. With their peculiar mixture of artificial light and semi-darkness, they are zones of neither-nor. Their functional purpose as passageways promotes passage, nothing else. Everything at and in these spaces is designed for anonymity, inconvenience, and isolation. Everyone uses them, but nobody claims them for themselves. As transit rooms, they are usually rushed through quickly. In the corridor one is neither inside nor outside, but inside outside.
The works presented by the resident artists within the framework of the Hall Talk 10 relate directly to this ambivalent space prescribed for exhibition.
Participants: Hannan Abu Hussein, Julia Aronson, Raya Bruckenthal, Ella Cohen Vansover, Naomi Laubreaux, Ohad Levi, Anai Salem, Idan Sitbon, Nadia Adina Rose, Yifat Shtainmetz Hirst, Elena Stelzer, Einat Arif- Galanti.
Curator: Elena Stelzer
*GANG (German) מִסדְרוֹן
**Benjamin, Walter. One Way Street and Other Writings, translated by Edmund Jephcott and Kingsley Shorter, with an introduction by Susan Sontag (London: Verso, 1985 [originally NLB, 1979]), pp. 48-49. This section is titled “Manorially Furnished Ten-Room Apartment.”
ورش الفنّانين الجاليري الجديد تيدي تدعو كالعادة الفنّانين المقيمين للمشاركة في المعرض المُقام في الممر الطويل الذي يربط بين جميع ورشات الطابق العلوي.
الممر ليس بأي حال من الأحول واحد من الفضاءات الأكثر إشادة. فعللا سبيل المثال يصف والتر بنجامين الممر الطويل بأنه المسكن الوحيد المناسب للجثة.**
يتم عادة تعريف الفضاءات الطويلة بما هي ليست عليه. مع مزيجها الغريب من الضوء الاصطناعي وشبه الظلام، فهي مناطق لا ولا. غرضها الوظيفي كممرات يعزز المرور، لا شيء آخر. كل شيء في هذه الفضاءات مُخصص من أجل عدم الكشف عن الهويو، الإزعاج والعزلة. الجميع يستخدمها، لكن لا أحد يدعيها لنفسه. باعتبارها غرف مرور، عادة ما يتم نقلها سريعًا. في الممر لا شيء في الداخل ولا في الخارج، بل في الداخل وفي الخارج.
تتناول الأعمال التي يعرضها الفنّانون المقيمون في إطار حديث الرواق 10 مباشرة بهذه المساحة المتناقضة المخصصة للعرض.
المشاركون: حنان أبو حسين، يوليا أرونسون, رعيا بروكنطال, إيلا كوهن ونسوبر, نعمي لوبرو, اوهاد ليفي, أناي سالم, عيدان سيتبون, نادية عدينا روز, يفعات شتاينمت, إيلانا شتلتسر, عينات عاريف-جلانتي.
القيّمة: إيلانا شتلتسر
* GANG كلمة ألمانية تعني الرواق
**والتر بنجامين:One Way Street and Other Writings, translated by Edmund Jephcott and Kingsley Shorter, with an introduction by Susan Sontag (London: Verso, 1985 [originally NLB, 1979]), pp. 48-49. This section is titled “Manorially Furnished Ten-Room Apartment.”
אמני הסדנאות בגלריה החדשה בטדי מוזמנים דרך קבע להשתתף בתערוכות שמתקיימות במסדרון הארוך המחבר בין חללי הסטודיו בקומה העליונה.
לא מדובר בחלל תצוגה מפואר או נחשק במיוחד. ולטר בנימין, לדוגמה, תיאר מסדרונות ארוכים כחללים שמתאימים אך ורק לשיכון גוויות.**
למעשה, חללי מסדרונות מוגדרים לפי מה שהם לא. עם המיזוג המשונה שלהם בין אור מלאכותי לאפלוליות, הם אזורים של "לא זה וגם לא זה". תכליתם לשמש כדרכי גישה שמאפשרות מעבר ותו לא. כל דבר במרחבים אלה נועד לשרת אנונימיות, אי נוחות ובידוד. כולם משתמשים בהם אבל אף אחד לא תובע עליהם ריבונות. כחדרי מעבר, בדרך כלל חוצים אותם במהירות. במסדרון אנחנו לא בפנים או בחוץ, אלא בפנים בחוץ.
העבודות שמציגים אמני הסדנאות במסגרת שיחת מסדרון 10 מתייחסות באופן ישיר לחלל האמביוולנטי הזה שבו מתקיימת התערוכה.
אמנים ואמניות: חנאן אבו חוסיין, יוליה ארונסון, רעיה ברוקנטל, אלה כהן ונסובר, נעומי לוברו, אוהד לוי, אנאי סאלם, עידן סיטבון, נדיה עדינה רוז, יפעת שטיינמץ הרסט, אלנה שטלצר, עינת עריף-גלנטי.
אוצרת: אלנה שטלצר
* מסדרון בגרמנית.
** ולטר בנימין, "רחוב חד־סטרי", המשוטט (כתבים - א'), תרגום דוד זינגר, הוצאת הקיבוץ המאוחד, 1992.